સદજ્ઞાન બીના ન કબુ સુધરે

દુહો

સત્ય કહું સદજ્ઞાન બિન, કબુ ન સુધરે કાજ,
ભુપ બડા તબ ક્યાં ભયા, રૂપ હોય રતિરાજ.

છંદ ત્રોટક

રતિ રાજ સ્વરૂપ અનુપ રતિ, કવિરાજ બખાનત દિવ્ય કૃતિ,
લખ ફોજ લહી રિપુ સંગ લરે, સદ્જ્ઞાન બિનાં ન કબુ સુધરે...૧

ઘર સંપતિ દંપતિ પ્રીત ઘની, બહુ મંદિર દીપક જ્યોત બની,
સ્થિર નાહી તઉ ચીતવૃત્તિ ઠરે, સદ્જ્ઞાન બિનાં ન કબુ સુધરે...૨

અધિકાર દીએ સરકાર અતિ, પરવા ન રહે કિનકી નૃપતિ,
જન મોહ બઢે તિહુ તાપ જરે, સદ્જ્ઞાન બિનાં ન કબુ સુધરે...૩

તપધારી બને દુનિયા તજકે, ભગવંત નિષિદિન ત્યું ભજકે,
તૃષ્ના ચિત તો ભવ નાહી તરે, સદ્જ્ઞાન બિનાં ન કબુ સુધરે...૪

તન ખાખ ધરે ઘર નારી તજે, સબ ભોગન ચાહત યોગ સજે,
મન હાથ નહીં દુ:ખ પાય મરે, સદ્જ્ઞાન બિનાં ન કબુ સુધરે...૫

યહ કારન ખોજ કરો અપની, નર કોન બિધિ યહ દેહ બની,
કવિ પિંગલ સત્ય ઉચાર કરે, સદ્જ્ઞાન બિનાં ન કબુ સુધરે...૬